آنتی بادیهای ضد میتوکندریایی (AMAs )
توصیف : AMAs آنتی بادیهای بر علیه انواع کمپلکس های اتو آنتی ژن میتوکندریال می باشند ، از M1 تا M9 دسته بندی شده اند، M2 شاخص ترین آنها می باشد .
روش : روشهای جدا سازی AMAs شامل ایمنوفلورسانس غیر مستقیم با استفاده از سوبسترای بافت کلیه موش صحرایی می باشد. روش های دیگر کشف AMAs شامل فیکساسیون کمپلمان ، الیزا ، و رادیو ایمنو اسی می باشد .
مقادیر نرمال : منفی ( تیترهای =20/1 )
غیرنرمال در : AMAs مخصوص یک بیماری خاص نیست بلکه ممکن است در انواعی از بیماریها دیده شود این بیماریها عبارتنداز:
-سیروز صفراوی اولیه (PBC ) : انتی بادی ها بر علیه M2 برای سیروز صفراوی اولیه حساس می باشد ، زیرا در بیش از 90% از بیماران مبتلا به سیروز صفراوی اولیه جدا شده اند و به ندرت در دیگر بیماریها و افراد نرمال دیده میشود . تیترهای موجود در سیروز صفراوی اولیه به طول مشخص بالای 160/1 میباشد.
- هپاتیت فعال مزمن اتوایمیون : آنتی بادیهای ضد میتوکندریال در 5% موارد یافت شده است .
-اسکلرودرمی: تعدادی از بیماران با اسکلرودرمی ممکن است یک Overlap با سیروز صفراوی اولیه داشته باشند . در این گونه از بیماران ممکن است آنتی میتوکندریال آنتی بادی مثبت باشد .
- میوپاتی میتو کندریال : گروه نادری از بیماران .... سیروز صفراوی اولیه خفیف و میوپاتی پیشرونده شدید را نشان داده اند. در این بیماران آنتی میتوکندریال آنتی بادی مثبت میباشد .
- دیگر بیماریها : آنتی بادیهای ضد میتوکندریایی در تعدادی از بیماران با لوپوس ، سندرم شوگرن، تیروئیدیت اتوایمیون ، و میاستنی گراو جدا شده است .
کاربردها : بهترین کاربرد آنتی بادی ضد میتوکندریایی در تشخیص بیماران با سیروز صفراوی اولیه میباشد که در افتراق آن از کلانژیت اسکلروزان کمک کننده می باشد ، بیماری که از لحاظ کلینیکی مشابه سیروز صفراوی اولیه می باشد . AMAs ممکن است در افتراق بین PBC و انسداد صفراوی خارج کبدی مورد استفاده قرار گیرد .