آنتی بادی های DNA
آنتی بادی های DNA شامل:
Anti-DNA , Nuclear DNA , Native DNA , Ds- DNA
تعریف:
اتو آنتی بادی هایی که با DNA دو رشته ای واکنش می دهند (Anti - Ds DNA یا Anti-DNA) درتشخیص و پاتوژنز SLE بسیار مهم هستند. از نظر تشخیصی ، آنتی باید های تولید شده علیه DNA دو رشته ای برای SLE تقریبا اختصاصی می باشد و بخشی از معیار طبقه بندی American College of Rheumatology برای لوپوس می باشد . همچنین وجود آنتی بادیهای های ضد DNA دو رشته ای بعنوان فاکتوری در بیمارانی که بیماری شدیدتری دارند در نظر گرفته میشود بویژه این آنتی بادی ها با نفریت لوپوسی در ارتباط هستند.
- تیتر آنتی بادی های DNA میتواند با فعالیت بیماری نیز در ارتباط باشد، بعضی از بیماران لوپوسی ، تیترهای بالایی از آنتی بادی Ds DNA ها و سطوح پایینی از کمپلمانهای سرم را در طی شعله ور شدن بیماری نشان می دهند که این شاخص با درمان مناسب و بهبود بالینی کاهش می یابند.
از نظر پاتوژنز ، کمپلکس های ایمنی حاوی آنتی بادی های ضد DNA دو رشته ای در گردش خون و بافت بیماران لوپوسی یافت می شوند. ویژگی های اختصاصی آنتی بادی های ضد DNA دو رشته ای ( بعنوان مثال ایزوتایپ و بار الکتریکی آنها ) در تعیین شدت درگیری کلیوی دخالت دارد. آنتی های ضد DNA تک رشته ای نیز در لوپوس بطور شایع یافت میشوند اما متفاوت از آنتی بادیهای Anti Ds-DNA بوده ، ارتباطی با نفریت لوپوسی نداشته و برای SLE اختصاصی هم نمی باشند.
روش انجام کار:
روشهای زیادی می توانند برای اندازه گیری آنتی بادی های ضد DNA بکار روند Crithidia Luciliae Assay از برای روش ایمونوفلورسانت برای کشف آنتی بادی های باند شده به ساختاری موسوم به Kinetoplast (ساختمانی غنی از Ds DNA) که در انتهای سلول وجود دارد ، استفاده میکند این روش سالهای زیادی استفاده میشود و نسبتا برای Anti-DsDNA اختصاصی می باشند ( آنتی بادیهایی که دناچوره شده اند یا DNA تک رشته ای ممکن است باعث نتیجه منفی کاذب شوند) نتایج بصورت تیتر گزارش میشوند ( بیشترین دقتی که هنوز تست مثبت را نشان میدهد) تست های دیگری که برای آنتی باد های Ds DNA استفاده میشوند مثل رادیوایمونواسی (Farr Assay ) و ELISA می باشند. نتایج بدست آمده از تست های مختلف بصورت واحدهای متفاوت بیان می گردند و پزشک باید با آزمایشگاههایی که این تست ها را انجام میدهد ، آشنا باشد.
مواردی که Anti DNA ها افزایش می یابند :
آنتی بادی های Anti-DNA نسبتا برای SLE اختصاصی بوده و به ندرت ممکن است تیترهای پایینی از این آنتی بادی ها در افراد مسن سالم یا در سندرم شوگرن و یا بیماریهای کبدی، عفونی و یا اتوایمیون دیده شوند.
اندیکاسیون:
آنتی بادیهای Anti DNA ممکن است در اثبات تشخیص موارد مشکل SLE و همچنین در تعیین پیش آگهی بیمارانی که مورد شناخته شده لوپوسی هستند مفید باشد . همچنین این تست ها د رتعیین فعالیت بیماری در لوپوس نیز با ارزش اند. اما ممکن است بیماران لوپوسی علیرغم فقدان Ds DNA -Anti نفریت لوپوسی شدید داشته باشند. همچنین تیتر Anti DNA ها ممکن است در همه بیماران مبتلا به لوپوس با فعالیت بیماری ارتباطی نداشته باشد.